به قلم ابوالفضل بابادی شوراب
تاریخ انتشار: ۹ جولای ۲۰۱۶
این مردم حق دارند که خواست و مطالبات مشترک قومی خود را در چهار چوب قوانین کشوری به همان میزان ، اندازه و شکل مطالبات ملی و یا جغرافیایی دنبال و پیگیری کنند.
بدون وجود فراکسیون لری مسیر حفظ هویت ، زبان ، پوشش و محیط زیست لر سخت یا غیر ممکن خواهد بود.
شاید عواملی چون خودخواهی های شخصی،تعصبات شهری، طایفه ای و یا تنها پیگیری اهداف جناحی و منافع حزبی باعث عدم همگرایی و وحدت لرها شود.
در هر صورتی مردمی که نیندیشند دیگرانی هستند که با نقاب حزب و ت و جناح و طایفه”برای شان اندیشه کنند و آن ها را در عدم توسعه نگاه دارند.
آیا لری هست که جاده های مرگ آفرین سرزمین اش برایش دغدغه نباشد؟یا انتقال آب که موجب نابودی محیط زیست لری اش می شود؟یا وجود فقر، بیکاری و خودکشی؟
این که این اتفاقات در کجای لر می افتد چندان مهم نیست،خرم آباد باشد، ایذه ، مسجدسلیمان،لیکک یا یاسوج و ممسنی!
مهم این ست مردمی هستند با تاریخی مشترک، نامی مشترک و دردی مشترک که هیچگاه به این نیاز مشترک یعنی اتحاد نیندیشیده اند و نرسیده اند! و شاید هم هیچگاه نرسند!؟
اما تشکیل فراکسیون لری می تواند تمرینی باشد و آزمونی که قدر خود بدانیم و اسیر تک محوری های خانمان سوز نشویم!
خوشبختانه سهم نمایندگان لر در این دوره افزایش یافته و سخنرانی های بعضی نمایندگان لر در توجه به هویت کهن و لری خود می تواند زمینه مناسبی را برای تشکیل فراکسیون لری فراهم نماید.
تا ببینیم چه خواهد شد!
منبع:
درباره این سایت